Kapuścianka wielkopostna

Pożywienie postne w staropolskiej kuchni było naprawdę surowe. 

W książce " Tradycje Polskiego Stołu" tak opisane są zwyczaje kulinarnego Wielkiego Postu: '' W dni postne (czyli środy, piątki i soboty) żywiono się głównie kartoflami, chlebem z grubej mąki, postnymi plackami-osuchami, żurem z mąki żytniej, owsianej lub otrąb, świeżą lub suszoną rzepą, pieczoną lub gotowana na gęsto, także gotowaną brukwią lub pasternakiem (jadano je na ogół bez żadnej omasty) Często jadano   zupę kapuściankę z kapusty słodkiej lub kwaszonej  albo kwasu kapuścianego (zwanego octem kapuścianym) zaprawianego mąką.

 

Kapuścianka wielkopostna (jadana w poście w wielu regionach Polski) - przepis:

Kwas z kapusty zagotować z posiekaną drobno, sparzoną cebulą, dodatkiem listka laurowego (bobkowego) i pieprzu. Zaprawić mąką lub śmietaną. Jeść z wyłożonymi na miski, kartoflami, ugotowanymi w całości lub z ugotowanymi w zupie kluskami "skubanymi", "rwanymi" z mąki żytniej czy kluskami kartoflanymi. Dla odmiany smaku do kwasu kapuścianego można dodać ugotowane, pokrojone w plastry czerwone buraki ćwikłowe. Na Kaszubach gotowano kapuściankę na wywarze z ryb.

 

Moja kapuścianka jest gotowana na bazie kapusty kiszonej, z dodatkiem garści kaszy jaglanej, omaszczona cebulą podsmażoną na oleju rzepakowym. Pozostawiłam czystą, nie podprawianą ani mąką ani śmietaną. Do niej podałam osobno, ziemniaczane puree.